Fahrenheit 9/11 (2004) BRRip XViD

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

To
θέμα αυτή τη φορά είναι ο Πρόεδρος Μπους και τα επακόλουθα του
χτυπήματος της 11ης Σεπτεμβρίου, μέχρι την υστερία των «αντιποίνων»,
ενός πολέμου που κανείς δεν κατάλαβε γιατί υφίσταται και κάποιων
παρασκηνιακών διασυνδέσεων της οικογένειας με αραβικά συμφέροντα.
Κυριολεκτικά, τα σκάγια του Μουρ τον κάνουν διάτρητο. Τα ντοκουμέντα
περί ηλιθιότητας του Μπους μιλάνε από μόνα τους και σαρκάζουν σε βαθμό
πικρίας ή λύπησης (το απόσπασμα της ανακοίνωσης της πτώσης των
αεροπλάνων και η αντίδρασή του καθώς περνά η ώρα παρέα με τα παιδάκια
ενός δημοτικού σχολείου είναι ξεκαρδιστική έως και ανατριχιαστική). Για
τον Μουρ, η εκλογή του Μπους περιγράφεται σαν κακός εφιάλτης, κάτι
μάλλον συνωμοτικό που παίχτηκε μελετημένα στο έπακρο, με συγγενικά μέλη
του Τζορτζ σε σημαίνουσες θέσεις: από τον ξάδελφο Τζον Έλις, του Fox
News Channel (το πρώτο κανάλι που διέψευσε τους πανηγυρισμούς για την
εκλογή Γκορ), μέχρι τον αδελφό και Κυβερνήτη της Φλόριντα, της Πολιτείας
που ανέτρεψε το αποτέλεσμα... Πως έγινε με την προηγούμενη «εκλογή» της
Νέας Δημοκρατίας; Βγάλτε τη Βίκυ Μοσχολιού, αλλάξτε τα σημαιάκια,
προσθέστε συμφέροντα παγκοσμίου μεγέθους και δείτε με μακάβρια δόση
χιούμορ πως ο Μπους κατέληξε να βρίσκεται στο Λευκό Οίκο.

Τα
στοιχεία που καταθέτει ο Μουρ είναι εξωφρενικά και σχεδόν πάντοτε
γαργαλιστικά. Αρκεί μονάχα να σταθείς στο γεγονός ότι για μέρες μετά το
χτύπημα στη Νέα Υόρκη κανένα αεροπλάνο δεν πετούσε (ούτε για τον μπαμπά
Μπους ούτε και για τον Ρίκι Μάρτιν που έπρεπε να πάει να τραγουδήσει για
τα latin βραβεία Grammy!), παρά μόνο εκείνα που μετέφεραν τα συγγενικά
μέλη του Μπιν Λάντεν από τις ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία! 142 άτομα
φυγαδεύτηκαν από τη χώρα άρον άρον ύστερα από το μεγαλύτερο τρομοκρατικό
χτύπημα στην ιστορία. Με διαβατήρια, ιδιωτικά τζετ και το κεφάλι
ψηλά...

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]Καθώς
συνεχίζονται οι αποκαλύψεις, εσύ μπορεί να αισθάνεσαι πως κάτι λείπει. Η
κριτική είναι μονόπλευρη. Τα χτυπήματα περιορίζονται στον Μπους και
τους Ρεπουμπλικάνους και όλο το φιλμ μοιάζει με προεκλογικό σποτάκι
γιγαντιαίας διάρκειας για τους Δημοκρατικούς. Ενώ όλοι ξέρουμε πως η
εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι βαμμένη με αίμα, ασχέτως κυβερνήσεων.
Ποτέ κανείς δε μιλά για τα χρόνια διακυβέρνησης του Κλίντον. Ποτέ κανείς
δε μετρά τους νεκρούς εκείνης της περιόδου... Τίθεται ζήτημα ηθικής και
προσανατολισμένης διαπόμπευσης από εξωτερικούς παράγοντες; Τρέχε βρες
την αλήθεια! Αλλά, δεν είναι παράδοξο να κρίνουμε έναν άνθρωπο με το
τόσο ταλέντο, μια κολασμένα διερευνητική ικανότητα και το πλέον
αστείρευτο χιούμορ επειδή μας λέει την αλήθεια; Το από μια μονάχα σκοπιά
μας πειράζει; Ας βγει και η αντίπαλη πλευρά κι ας κάνει ένα αντάξιο και
επίσης αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ. Και στο φινάλε, ας βγάλουν και τα
μάτια τους. Ούτως ή άλλως, σ’ εμάς θα γυρίσει το μπούμερανγκ...

Πέρα
από την πολιτική ανευθυνότητα του Μπους, τις οικονομικές συναλλαγές και
διασυνδέσεις της οικογένειας και το παραμύθι της καταδίωξης της Αλ
Κάιντα, ο Μουρ προσεγγίζει και ένα ανθρώπινο στοιχείο μέσω των
στρατιωτών που φτάνουν μέχρι το Ιράκ για να υπηρετήσουν αυτή την
ευλογημένη από το Θεό πατρίδα. Μιλάει για τους νεαρούς εθελοντές των
φτωχογειτονιών, που για να γλιτώσουν από την ανεργία πιάνουν ένα
«μισθωμένο» όπλο και... όπου μας καλεί ο πατριωτισμός και η αδικία αυτού
του κόσμου! Είναι αστεία συνταρακτικό το να βλέπεις μια μάνα να σηκώνει
τη σημαία με καμάρι, μέχρι τη στιγμή που της φέρνουν το φέρετρο με το
γιο της και φτάνει ως το Λευκό Οίκο για να κατεβάσει Παναγίες και σόγια.
Και παράλληλα σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούς το φαντάρο
του τανκ να σου λέει πως τραγουδούσε «burn, motherfucker, burn» και
Bloodhound Gang όταν την «άναβε» στους φονιάδες Ιρακινούς, χωρίς να
λογαριάζει πόσους αθώους σκοτώνει στην πραγματικότητα. Ναι, τα όρια προς
το λαϊκίστικο τα αγγίζει επικίνδυνα μερικές φορές ο Μουρ. Αλλά το
συμπέρασμα μοιάζει πάντοτε σουρεαλιστικό. Και δεν το λες ρυπαρό. Εκτός
κι αν η δημοκρατία που υπηρετεί ο κύριος έχει πίσω της και κάποιο
αντίκρισμα (αλήθεια, οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι το πόθεν έσχες το
γνωρίζουν ως έκφραση ή να τους στείλουμε τους δικούς μας για
σεμινάρια;).


ΕΝΣΩΜΑΤΟΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ


Είδος Ταινίας:Documentary | History | War
Director:Michael Moore
Writer:Michael Moore
Stars:Michael Moore, George W. Bush and Ben Affleck
Runtime:122 min
Release date: 24 September 2004 (Greece)
Language:English,Arabic
Awards:26 wins & 12 nominations
IMBD:7.6/10


===================