ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
1948: Μαζική μετανάστευση Εβραίων από την Ευρώπη.
14 Μαΐου: Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ.
Αναγνωρίζεται από τον Αμερικανό πρόεδρο Χάρι Τρούμαν.
Μαζική έξοδος των Παλαιστινίων (περίπου 700.000) από την Παλαιστίνη.
1964:Μάιος, ιδρύεται η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και τον έλεγχό της αναλαμβάνει η Φατάχ του Γιασέρ Αραφάτ.
1967: Ιούνιος, το Ισραήλ επιτίθεται ταυτόχρονα στην Αίγυπτο, στη Συρία και στην Ιορδανία, και έτσι ξεκινά ο Πόλεμος των Έξι Ημερών. Η Χερσόνησος Σινά από την Αίγυπτο, η Δυτική Όχθη και η ανατολική Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία και τα Υψίπεδα του Γκολάν από τη Συρία περνούν σε ισραηλινή κατοχή.
1972 Σεπτέμβριος, Παλαιστίνιοι τρομοκράτες δολοφονούν 11 Ισραηλινούς αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
1973: Οκτώβριος, Ξεσπά ο Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ . Αίγυπτος και Συρία επιτίθενται κατά των ισραηλινών δυνάμεων στο Σινά και στα Υψίπεδα του Γκολάν. Κυριαρχεί το Ισραήλ με μεγάλες απώλειες.
1974:Ιανουάριος, Ισραήλ και Αίγυπτος υπογράφουν τη Συμφωνία Απαγκίστρωσης για το . Μάιο, ακολουθεί ανάλογη συμφωνία με τη Συρία για το Γκολάν.
Η ΟΑΠ αναγνωρίζεται ως μοναδικός εκπρόσωπος των Παλαιστινίων από τις αραβικές χώρες και την Ισλαμική Διάσκεψη.
Τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των Παλαιστινίων για δικό τους κράτος και αυτοδιάθεση και προσφέρουν στην ΟΑΠ την ιδιότητα του παρατηρητή στον οργανισμό.
1975: Ξεσπά εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο (1975 - 1992)
1978: Μάρτιος - Ιούνιος: Το Ισραήλ εισβάλλει στο Νότιο ΛίβανοΣεπτέμβριος, υπογράφεται η Συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου. Το Ισραήλ συμφωνεί στην επιστροφή της Χερσονήσου του Σινά στην Αίγυπτο
1981:Ιούνιος, η ισραηλινή Αεροπορία καταστρέφει ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα, λίγο προτού αυτός λειτουργήσει.Οκτώβριος δολοφονείται ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σαντάτ στο Κάιρο. Αναλαμβάνει ο Χόσνι Μουμπάρακ
1982: Δεύτερη εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο. Η ΟΑΠ εγκαταλείπει τη χώρα.
Λιβανέζοι φαλαγγίτες, σύμμαχοι του Ισραήλ στο Λίβανο, εισβάλλουν στα προσφυγικά στρατόπεδα Sabra και Chatilla και σφάζουν 2.000 άοπλους Παλαιστινίους.
1982 έως το 2000: μακρόχρονη και καταστροφική κατοχή από τους Ισραηλινούς. Σύμφωνα με συγκεντρωτικούς υπολογισμούς σκοτώθηκαν περίπου 20.000 Λιβανέζοι.
1983: Με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ συμφωνείται μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου η αποχώρηση των στρατευμάτων.
1987: Ξεσπά βία στη Γάζα, η οποία απλώνεται σε όλα τα κατεχόμενα. Η ιντιφάντα έχει ξεκινήσει.Πάνω από 20.000 άνθρωποι τραυματίζονται ή σκοτώνονται.
1988:Νοέμβριος, Η ΟΑΠ ανακηρύσσει παλαιστινιακό κράτος σε κατεχόμενα εδάφη.
1990: Αρχίζει ο Πόλεμος του Κόλπου. Η ΟΑΠ συντάσσεται στο πλευρό του Ιράκ και του Σαντάμ Χουσεΐν
1991: Το Ισραήλ δέχεται ιρακινή επίθεση με πυραύλους Σκουντ
1993: Ο Γιασέρ Αραφάτ και ο Γιτζάκ Ράμπιν υπογράφουν τη Διακήρυξη Αρχών στην Ουάσινγκτον. Το Ισραήλ αναγνωρίζει την ΟΑΠ και δίνει περιορισμένη αυτονομία στα Κατεχόμενα.Mετά το θάνατο επτά Ισραηλινών στρατιωτών στο Νότιο Λίβανο, το Ισραήλ εξαπολύει σφοδρή επίθεση εναντίον βάσεων της Χεζμπολάχ. Πάνω από 300.000 Λιβανέζοι άμαχοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους.
1994:Φεβρουάριος, οι Παλαιστίνιοι βυθίζονται σε πένθος. O εβραίος έποικος Μπαρούχ Γκόλντσταϊν εισβάλλει στο ιερό Σπήλαιο του Αβραάμ στη Χεβρώνα και σκοτώνει 29 άτομα
1995: Σεπτέμβριος, οι Αραφάτ και Ράμπιν υπογράφουν τη Συμφωνία της Τάμπα -γνωστή ως Συμφωνία του Όσλο ΙΙ- που προβλέπει την επέκταση της παλαιστινιακής αυτονομίας στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και τη διεξαγωγή παλαιστινιακών εκλογών.
Νοέμβριος, Ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονείται στο Τελ Αβίβ.
1996: Ιανουάριος, διεξάγονται εκλογές στα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη. Μεγάλη νίκη του Γιασέρ Αραφάτ, που εκλέγεται πρόεδρος με 85%.Φεβρουάριος, Μάρτιος: Η Χαμάς εξαπολύει μια σειρά επιθέσεων , με αποτέλεσμα οι Ισραηλινοί να μετρούν 57 θύματα.
Το Ισραήλ ξεκινά την επιχείρηση «Σταφύλια της Οργής» με ανηλεή βομβαρδισμό του Νοτίου Λιβάνου επί 17 ημέρες. Οι αντάρτες της Χεζμπολάχ απαντούν με ρίψεις πυραύλων Κατιούσα εντός του Ισραήλ.
Απρίλιος, ο ισραηλινός στρατός βομβαρδίζει καταφύγιο του ΟΗΕ στην Κάνα, όπου χάνουν τη ζωή τους 100 από τους 800 αμάχους που βρίσκονταν εκεί.
Σεπτέμβριος, βίαια επεισόδια στοιχίζουν τη ζωή σε 61 Παλαιστίνιους και 15 Ισραηλινούς στρατιώτες·
1997: Ιανουάριος, το Ισραήλ με τη Συμφωνία της Χεβρώνας παραδίδει το 80% και πλέον της πόλης στην παλαιστινιακή διοίκηση.
2000:Μάρτιος, το Ισραήλ παραδίδει στους Παλαιστινίους το τελευταίο κομμάτι της Δυτικής Όχθης, ενώ Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι διαπραγματευτές συναντιούνται στην Ουάσινγκτον.
Μάιος, το Ισραήλ αποφασίζει μονομερώς την απόσυρση των στρατευμάτων του από το Λίβανο.
Ιούνιος, πεθαίνει ο Σύρος πρόεδρος Χαφέζ αλ – Ασαντ. Τον διαδέχεται ο γιος του, Μπασάρ.
2004-2006: Διάλογος Ισραήλ - Συρίας. Αποτυχία του διαλόγου και απόσυρση σχεδίου ειρηνευτικής συμφωνίας.
To σχεδιο προέβλεπε:
- απόσυρση του Ισραήλ απο τα υψώματα Γκολάν
- δημιουργία ουδέτερης ζώνης και δημιουργία πάρκου ειρήνης στο μεγαλύτερο τμήμα των υψωμάτων
- το Ισραήλ θά διατηρούσε τον έλεγχο των υδάτων του Ιορδάνη και της Τιβεριάδος.
- Η Συρία θα έπαυε νε στηρίζει τη Ηezbollah και τη Χαμάς και θα μεσολαβούσε για την ειρήνη στην Παλαιστίνη και το Ιράκ.
2006:Ιούλιος, πόλεμος Ισραήλ – Λιβάνου (Hezbollah). Σφαγή της Κανά, 60 άνθρωποι σκοτώθηκαν ανάμεσά τους και 40 παιδιά.
Νοέμβρης, δολοφονία του υπουργού Βιομηχανίας του Λιβάνου Πιέρ Τζεμαγέλ .
2007: Γενάρης,
Γάζα: Συνεχίζονται οι συγκρούσεις μεταξύ υποστηριχτών της Χαμάς και της Φατάχ.
30 νεκροί και > από 200 τραυματίες.
Τέλος Γενάρη: συμφωνία εκεχειρίας
Βηρυττός :Η πολιτική κρίση και οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών της κυβέρνησης και της Ηezbollah άφησαν πίσω τους 6 νεκρούς και> από 200 τραυματίες.
Φλεβάρης: Οι δύο παλαιστινιακές οργανώσεις συμφώνησαν στις συνομιλίες της Μέκκας στη Σαουδική Αραβία το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό τον Ισμαήλ Χανίγια της Χαμάς και με ανεξάρτητους πολιτικούς να αναλαμβάνουν τα καίρια υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Οικονομικών.
Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς και ο πνευματικός ηγέτης της Χαμάς Χαλέντ Μεσάαλ υπέγραψαν τη σχετική συμφωνία.
Κύριος σκοπός των συνομιλιών και των συζητήσεων ήταν η συνέχιση της οικονομικής ενίσχυσης των Παλαιστίνιων που είχε διακοπεί αφότου ανέλαβε την διακυβέρνηση η νικήτρια των εκλογών Χαμάς. Η Χαμάς ανακοίνωσε ότι δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ παρά τη συμφωνία της Μέκκας.