ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ (ΣΧΟΛΙΑ)

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΣΑΣ ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ!!!!!!!!!



Το έγραψε ο ΔιαμαντοΣτελής


Νίκος Κυριακάκης. Μέγας καλλιτέχνης! Με ήθος! Με σεμνότητα! Με σεβασμό στην Κρητική μουσική!

Μην απορείτε! Δεν έχω πιεί “ένα μπουκάλι Chivas”! Και όμως… μακάρι να το ‘χα πιεί… γιατί ο Κυριακάκης ορίζει και εκφράζει ένα κομμάτι ανθρώπων που θεωρούν τους εαυτούς τους Κρητικούς. Αυτούς που τον καλούν σε γλέντια, σε “πολιτιστικές” εκδηλώσεις” (για σένα τα λέω Πετρούπολη), σε εκπομπές (για σένα τα λέω Βιτώρε), σε μαγαζιά (για σας το λέω Σταυρακάκηδες). Οταν λοιπόν αυτό το “κομμάτι” μεγαλώνει ή/και γιγαντώνεται (ανάλογα τον αριθμό μπουκαλιών Chivas που έχουν καταναλωθεί), εγώ δεν έχω παρά να υποκλιθώ. Να υποκλιθώ και να πω “Να μου”, όπως το λέει ο ίδιος ο Κυριακάκης.

“Να μου” μαλάκα που θεωρείς τον εαυτό Κρητικό. “Να μου” παράωρε, που προσπαθείς να πεις τα πράγματα όπως είναι (και όχι όπως ΠΡΕΠΕΙ να είναι). “Να μου” που υπάρχουν προεδρεία συλλόγων που τον καλούν για να παίξει σε βραδιές τους. “Να μου” που είμαι ένας ακόμα “γρόθος” που υπερασπίζεται ή/και υποστηρίζει αυτές τις επιλογές. απλά και μόνο γιατί έχουν την ταμπέλα της “Κρήτης”.

Ομως δυστυχώς. Δεν έχω πιεί Chivas. Ετσι, για μια ακόμα φορά, όταν ακούω Κυριακάκη (και όχι μόνο), ντρέπομαι. Ντρέπομαι που είμαι Κρητικός. Ντρέπομαι που υπάρχουν άνθρωποι που “καταλαβαίνουν” και “μαθαίνουν” την Κρητική μουσική από “μουσικούς” (με πολλά εισαγωγικά) σαν τον Κυριακάκη. Ντρέπομαι που υπάρχουν προεδρεία πολιτιστικών συλλόγων που τον καλούν να “παίξει” στις εκδηλώσεις τους (ίσως για να παίξει με τα νεύρα μου!) Ντρέπομαι που υπάρχουν άνθρωποι, μεγαλύτεροι σε ηλικία, που τον υποστηρίζουν με την απάθειά τους. Ντρέπομαι που υπάρχουν ιδιοκτήτες Κρητικών νυκτερινών μαγαζιών που τα έχουν μετατρέψει σε σκυλάδικα προς άδραξη του εύκολου χρήματος.

Το παρακάτω βίντεο, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα βίντεο, δημιουργημένο από έναν ανθρώπο που… μάλλον ντρέπεται όπως και εγώ. Γιατί… ένα τόσο γελοίο βίντεο δεν θα ταίριαζε καλύτερα στη γελοιότητα του ερμηνευτή. Ετσι για να πάρετε μια γεύση της ποιότητάς του:

Εισαγωγή (παρορμητική): Πάμε βρε τώρα. Πάμε. Γειά σου βρε Γιάνναρε. Γιάνναρε με την ξανθιά σου ύπαρξη. ΓΙΑΝΝΑΡΕ!
Τετάρτη και Παρασκευή να μην ποτίζεις γλάστρες
γιατί περνώ με το διπλό και το γεμίζω λάσπες (γειά σου Πετρούπολη).




[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Γι’αυτό “Οταν θέλω να”… (σε νησιώτικο beat)

Κάτσε φρόνιμα σου λέω, για ότι πάθεις δε θα φταίω
μου τα έχεις, μου τα έχεις, ζαλισμένα.

Οταν θέλω “να” σε πιάνει ακεφιά,
όταν θέλεις “να” φεύγω για δουλειά.

Οτι κάνω δεν σ’αρέσει, μ’έχει ο γάμος καταστρέψει
όπως και να σου φερθούμε, λες να πά, λες να πα να…

…γαμηθούμε.. Κυριακάκη… εδώ έχεις πηδήξει την Κρητική μουσική. Το ν’αποφύγεις να πεις τη λέξη “γαμηθούμε” σε μάρανε;;;





[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Μου θυμίζει το ανέκδοτο που λέει:

Θαμώνας: - Γειά σου πατέρα της Κρητικής μουσικής!

Μετά από λίγο και πάλι ο θαμώνας: - Γειά σου πατέρα της Κρητικής μουσικής!!

και αυτό συνεχίζεται για πολύ ώρα. Ωσπου σε κάποιο διάλειμα κατεβαίνει ο “μουσικός” στο τραπέζι του θαμώνα και του λέει:

-Μα καλά μπάρμπα, γιάντα με λες πατέρα της Κρητικής μουσικής; Δε νομίζω ότι αξίζω αυτή την τιμή!

και ο θαμώνας του αποκρίνεται.

- Είσαι μρε ο πατέρας της Κρητικής μουσικής, γιατί…. της έχεις πηδήξει τη μάνα!